Struktura atoma - Raderfordov eksperiment
Borov model atoma
Prema klasičnoj teoriji elektron se može kretati po bilo kojoj orbiti jezgra , ali Bohr je pretpostavio da se elektron može kretati samo po određenim orbitama. U skladu sa tim , Niels Bohr je postavio tri postulata.
On je pretpostavio da elektron ne zrači kada kruži oko jezgra. Iz ovoga je proizašao njegov prvi postulat koji glasi :
'' Elektroni se mogu kretati oko jezgra atoma samo po određenim stacionarnim orbitama pri čemu ne apsorbuju niti emituju energiju. ''
Kada se elektron kreće po orbiti oko jezgra , on se nalazi u stacionarnom stanju koje se ne menja ukoliko nema spoljašnjeg uticaja. Ako je elektron na orbiti koja je udaljenija od jezgra atoma on se nalazi u stacionarnom stanju gde ima veću energiju tj.viši energijski nivo , a kada je na orbiti koja je bliža jezgru atoma , on je u stacionarnom stanju gde ima manju energiju odnosno niži energijski nivo. Iz ovoga slijedi Bohr-ov drugi postulat.
'' Elektron emituje kvant elektromagnetnog zračenja samo pri prelasku sa stacionarne orbite na kojoj ima viši energijski nivo na stacionarnu orbitu na kojoj ima niži energijski nivo. Energija kvanta EM-zračenja jednaka je razlici energija elektrona na višem i nižem energetskom nivou. ''
hf=En – Em
h- Planck- ova konstanta(6,626 * 10-34 Js) , f-frekvencija zračenja , En-energija elektrona na višem energetskom nivou , Em –energija elektrona na nižem energijskom nivou.
* Stacionarna orbita je ona orbita u kojoj nema ni apsorbovanja ni emitovanja zračenja.
Kvant elektromagnetnog zračenja je najmanja količina energije zračenja za datu frekvenciju koja je jednaka proizvodu Planck-ove konsante i frekvencije zračenja : ε=hf . Kvant elektromagnetnog zračenja još se naziva i foton. To je elementarna čestica koja nema masu u stanju mirovanja i koja se u vakuumu kreće brzinom svjetlosti.
Prema klasičnoj fizici , čestica mase m koja kruži brzinom v po kružnoj putanji poluprečnika r ima moment impulsa L=mvnrn. Bohr je pretpostavio da i moment impulsa elektrona može imati samo diskretne vrijednosti i to je iskazao u svom trećem postulatu:
'' Moment impulsa je kvantovana veličina i može imati samo diskretne vrijednosti određene formulom
mvnrn=nћ , n= 1,2,3,4,...''
vn-brzina elektrona na n-toj stacionarnoj orbiti , rn-poluprečnik te orbite i ћ=h/2π –konstanta izvedena iz Planck-ove konstante.
On je pretpostavio da elektron ne zrači kada kruži oko jezgra. Iz ovoga je proizašao njegov prvi postulat koji glasi :
'' Elektroni se mogu kretati oko jezgra atoma samo po određenim stacionarnim orbitama pri čemu ne apsorbuju niti emituju energiju. ''
Kada se elektron kreće po orbiti oko jezgra , on se nalazi u stacionarnom stanju koje se ne menja ukoliko nema spoljašnjeg uticaja. Ako je elektron na orbiti koja je udaljenija od jezgra atoma on se nalazi u stacionarnom stanju gde ima veću energiju tj.viši energijski nivo , a kada je na orbiti koja je bliža jezgru atoma , on je u stacionarnom stanju gde ima manju energiju odnosno niži energijski nivo. Iz ovoga slijedi Bohr-ov drugi postulat.
'' Elektron emituje kvant elektromagnetnog zračenja samo pri prelasku sa stacionarne orbite na kojoj ima viši energijski nivo na stacionarnu orbitu na kojoj ima niži energijski nivo. Energija kvanta EM-zračenja jednaka je razlici energija elektrona na višem i nižem energetskom nivou. ''
hf=En – Em
h- Planck- ova konstanta(6,626 * 10-34 Js) , f-frekvencija zračenja , En-energija elektrona na višem energetskom nivou , Em –energija elektrona na nižem energijskom nivou.
* Stacionarna orbita je ona orbita u kojoj nema ni apsorbovanja ni emitovanja zračenja.
Kvant elektromagnetnog zračenja je najmanja količina energije zračenja za datu frekvenciju koja je jednaka proizvodu Planck-ove konsante i frekvencije zračenja : ε=hf . Kvant elektromagnetnog zračenja još se naziva i foton. To je elementarna čestica koja nema masu u stanju mirovanja i koja se u vakuumu kreće brzinom svjetlosti.
Prema klasičnoj fizici , čestica mase m koja kruži brzinom v po kružnoj putanji poluprečnika r ima moment impulsa L=mvnrn. Bohr je pretpostavio da i moment impulsa elektrona može imati samo diskretne vrijednosti i to je iskazao u svom trećem postulatu:
'' Moment impulsa je kvantovana veličina i može imati samo diskretne vrijednosti određene formulom
mvnrn=nћ , n= 1,2,3,4,...''
vn-brzina elektrona na n-toj stacionarnoj orbiti , rn-poluprečnik te orbite i ћ=h/2π –konstanta izvedena iz Planck-ove konstante.
